شوش ؛ پايتخت تمدن ايران زمين و پنجمين شهر مذهبي ايران در دوران هشت سال دفاع مقدس به شهرشهيدان گمنامسر زبان ها افتاد و در اين مدتسرداران و 601 شهيد را تقديم به انقلاب و نظام مقدس جمهوري اسلامي نمود .
شايد مخاطبين ما اين سئوال برايشان به وجود آيد كه هميشهدر محافل گفته اند كه شوش 600 شهيد را تقديم كرده است ، پس چرا اين آمار در اين گزارش 601 نفر ذكر شده است .600 شهيد مربوط به هشت سال دفاع مقدس مي باشد و آن يك شهيد مربوط مي شود به دوران قبل از پيروزي انقلاب اسلامي . در تاريخ 18 بهمن 1357 در خيابان شهيد دانش نبش خيابان شهيد بهشتي(بهداشت )بر اثر اصابت گلوله به درجه رفيع شهادت نائل گرديد و هيچ كس از او نامي نبرد .
اما موضوع گزارش ما پرداختن به اين شهيد نيست بلكه قصدم اين است كه به شهرداري ـ شوراي اسلامي شهر شوش ـ بنياد شهيد و امور ايثارگران ـ ناحيه مقاومت بسيج و رأس هرم سياسي شوش يعني سرپرست فرمانداري بگويم؛ درست است كه شوششهر شهر شهيدان گمنام است و اين را هم قبول داريم كه نام سرداران و نام آوران شهيدي همچون : شهيد چمران ـ شهيد كلاهدوز ـ شهيد جهان آراء ـ شهيد آيت ـ شهيد قنديـ شهيد مطهري و.... مي بايست در هر شهر و روستا بر روي خيابان ها ـ كوچه ها و ميادين گذاشته شود تا نسل هاي بعدي بدانن كه شهيد چمران كيست و چه رشادت هايي داشته و ياد استاد مطهري چه خدماتي را به اين مملكت داشته است ؛ ولي آيا از خود سئوال پرسيده ايم كه چرا به سرداران و 600 شهيد شوش توجهي در نامگذاري ها نشده است ؟ آيانام سرداران شهيد حسن درويشي ـ صفر احمديـ سيد حسن تفاخ ـ كريم صفي زاده ـ غلامرضا حيدري ـ اسدالله سگوند ـ حسن مجديان ـ محمد صبوري فرد ـ عزيزالله نجفي ـ عبدالكريم ضمدي ـ حسن باراني ـ علي دلفي ـ علي آليگرد و... و حتي بسيجي نوجوان عبدالامير عمله نبايد بر تابلوي خيابان ها ـ كوچه ها و ميادين شهر حك شود ؟ به ياد داشته باشيم كه هر چه داريم از شهداء داريم و هر شهري نسبت به شهداي خود مي بايست امتيازهاي ويژه اي را در نظر بگيرد ولي در شوش شهدايش گمنام مانده اند . عطر افشاني ـ گلاب پاشي ـ گل افشاني و غبار رويي مزار شهداء در دهه ي مبارك فجر ـ هفته ي بسيج و يا دفاع مقدس و هفته ي دولت بسيار خوب و حركتي پسنديده است ،اما به فكر تاريخ اين شهداء نيز باشيم و با نامگذاري خيابانها به نام شهداي شهرستان شوش خاطرات شهدا را به نسل چهارم انقلاب منتقل كنيم .
هر نوجواني كه از خياباني عبور مي كند وقتي به نام خيابان و يا ميدان و كوچه اي كه نگاه مي كند ، وقتي به خانه مي رسد بر حسب كنجكاوي از والدين خود مي پرسد شهيد .... كيست كه نامش بر يك خيان گذاشته شده ؟و پدر و مادر براي فرزندشان توضيح مي دهند ، پس بيائيم تا به ميمنت فرار رسيدن سالروز عمليات غرور آفرين فتح المبين و آغاز سال 1393 كه كمتر از 40 روز ديگر به اين روزخواهيم رسيدو راهيان نور از اقصي نقاط كشور به اين ديار مي آيند تا از يادمان هاي شهداي فتح المبين و شهيد آويني(فكه ) بازديد داشته باشند ؛ عزم خود را جزم كرده و در نامگذاري خيابان ها ـ كوچه ها و ميادين شهر به ياري شهرداري و شوراي اسلامي شهر شوش برويم .
مطمئنم آيت الله امام ( امام جمعه و رئيس شوراي فرهنگ عمومي ) سرهنگ پاسدار علي صفري (فرماندهي ناحيه ي مقاومت بسيج ) ـ سرهنگ پاسدار بهروز حسنوند(فرماندهي نيروي انتطامي) ـ رضا نجاتي (سرپرست فرمانداري) ـ مهندس زماني اصل ( شهردار) ـ الوار ( رئيس بنياد شهيد و امور ايپارگران ) ـ شريف احمدي ( رئيس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي و دبير شوراي فرهنگ عمومي ) سيد مجيد نوري زاده ( رئيس شوراي اسلامي شهرستان شوش ) ـ عبدالجليل بيلاوي(رئيس شوراي اسلامي شهر شوش ) و رزمندگاني همچون عبدالامير بشكار ـ غلامعلي باراني ـ علي سرخه ـ قاسم حاصليو ..... با پيشنهاد من موافق هستند كه نام شهدا را مي بايست براي نامگذاري خيابان ها در نظر بگيريم . انشاءالله
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
عضویت سریع
